Zul je net zien dat je een belangrijk telefoontje moet plegen, is de batterij van je gsm leeg. Niemand in de buurt wiens mobieltje je even kunt bietsen, geen steeds zeldzamer worden telefooncel in de buurt, wat dan? Je plast gewoon even over je telefoon en voila!, je kunt weer bellen.
Het klinkt als een beetje natte toekomstdroom, maar hij lijkt bewaarheid te worden: onderzoekers in Singapore hebben een batterij ontwikkeld die werkt op urine.
Wetenschappers van het Instituut voor bio-engineering en nanotechnologie in Singapore zijn erin geslaagd om een miniscule batterij te ontwerpen die zijn energie haalt uit lichaamsvloeistoffen als bloed of urine. De batterij is gemaakt van laagjes filterpapier geweekt in koperchloride. Het papier zit gesandwiched tussen strookjes magnesium en koper. Om het zaakje bijeen te houden, wordt het geheel gelamineerd met plastic. Het resultaat: een 1 millimeter dikke batterij in creditcard-formaat.
Als er wat urine op het papier wordt aangebracht, wprdt een chemische reactie in gang gezet die in het opwekken van elektriciteit resulteert. Veel urine is hiervoor niet nodig: 0,2 milliliter urine volstaat om 1,5 volt elektriciteit te produceren, genoeg om een kleine biochip van stroom te voorzien. De onderzoekers willen de batterij in de eerste plaats gebruiken voor goedkope gezondheidstests, bijvoorbeeld voor diabetespatiënten.
De technologie is nog lang niet geschikt om laptops of iPods van stroom te voorzien, maar projectverantwoordelijke Ki Bang Lee denkt bijvoorbeeld aan kleine gsm-toestellen niet groter dan een bankpas, die in noodsituaties met biovloeistoffen geactiveerd kunnen worden.
